İçimdeki boşluk dolmuyor sevgili dost...

LİMON - İstanbul Devlet Tiyatrosu

        Yazmaya yazmaya neyi nasıl anlatacağım unutmuşum sevgili dost özür dilerim.Akşam gittiğim Devlet Tiyatroları oyunu olan Limon'u size anlatacağım.

Devlet tiyatrosundaki oyunları pek sevmiyorum zoraki bir sahneleme varmış gibi geliyor boşuna değil bu tespitim gidip gördüklerimden en son Akm de prömiyerini yapan YOL oyununu izlemiştim de bir daha tövbe demiştim devlet tiyatrolarına.Tabii PROFESYONEL bu kategoriye dahil değil,harika bir oyundur.

        Gelelim LİMON'a yıllar evvel mükemmel bir kadro ile sahnelendiğini oyuncu kadrosunu merak ettiğimde öğrenmiştim ki bilgileri aşağıya ekliyor olacağım.Şimdi ise kadrosunun birbirinden yetenekli oyuncularla oluşturulduğu Memed Baydur'un yazdığı, Semih Kaplanoğlunun yönettiği gerçekten çok güzel bir oyun.Oyunun ilk perdesi Aziz (Lebip Gökhan)'ın evine girmesi ile başlıyor ve şahane diyaloglarla uzunca bir perde olarak son buluyor,bir Muhsin karakteri var ki FatihTopçuoğlu şahane oynuyor,Engin var mesela bayıldım ona,Sevda var Engin'in nişanlısı Marlon Brando hayranı,Aslı var Aziz'in eski kırgın ve öfkeli sevgilisi,Necip Bey var emekli avukat evladını yeni gömmüş acılı bilgili bir bana,Berfinaz teyze var oğlu Oğuz'u bekliyor.Her bir karakter bir acı barındırıyor içinde,sahne alkolle yıkanıyor sanki şişe şişe votka,rakı tüketiliyor,sigara içiliyor ve bu durum hiç rahatsızlık vermiyor izleyiciye.İlk perde kapanınca ikinci perda farklı bir dekorla Berfinaz hanımın evinde başlıyor,aynı karakterler farklı olay döngüleriyle bir arada oluyorlar yine Muhsin şahane (oyunu izlerken bazen Muhsinden rahatsız oluyor sonra da iyi ki var diye aklımdan geçiriyordum) oyunun sonuna doğru  Aziz, Aslı ve Muhsin sahnenin ortasında oturup konuşmaya başlıyorlar sonrasında sanki arkada gün doğuyormuş gibi bir ışık sonra tüm oyuncular sahnede arkadalarında beliriyor ki gerçekten çok güzel bir an meydana geliyor.Oyunun prömiyeri olması sebebiyle tüm ekip sahnede taktim ediliyor,yönetmen Semih Kaplonoğlu söz alıp bize duygularını anlatıyor.

    Uzun lafın kısası oyunu gerçekten çok beğendim emeği geçen herkese bir izleyici oarak teşekkür ederim.İzleyin izletin 😊

Geri Döndüm,37 oldum...

 Aylar sonra sabah kendime söz verdiğim için bu saatte tam mesaiyi sonlandırırken yazıyorum.

Sabah kalktım aynaya baktığımda saçlarımdaki beyazlardan bir kaç tanesini kopardım attım ve yeni yaşıma hazırlandım.Evet 37 oldum, inanmazsınız belki ama çok ürkütüyor bu yaşlar beni,sanırım yaşlanma korkusu var bende.

Neyse ne dileğim kalbimden geçenlerin,sağlıkla,huzurla, olması.

ve samimiyetle "dünya barışı"